Odpowiada na to pytanie na przykład dr Dawn Huebner –autorka książki „Co robić, gdy się martwisz?”
- Rodzicu po pierwsze zapytaj swoje dziecko, czego się boi, o co się martwi. Spiszcie to na kartce.
- Następnie zastanówcie, jakie mogą dowody na to, że nie warto się bać – wszystkie argumenty na temat – dlaczego nie warto się bać-też spiszcie na kartce-wszystkie pomysły np. co mówią o tym badania naukowe, jakie są doświadczenia innych ludzi, jakie jest prawdopodobieństwo, że tak się nie stanie. Stańcie się detektywami, szukającymi pozytywnych rozwiązań. Pomoże to uspokoić myśli i wpłynie pozytywnie na uczucia.
- Potem zachęć dziecko, aby jak najmniej czasu poświęciło na rozmyślania o swoich zmartwieniach. Postaraj się zająć je zajęciami, które je rozluźnią, sprawią przyjemność.
- Jeśli jednak potrzebuje znowu o coś zapytać odnośnie zmartwienia –odpowiedz, ale zaznacz, że odtąd czas na taką rozmowę będzie tylko raz na dzień o określonej godzinie np. po kolacji.
- Poproś dziecko, żeby w ciągu dnia, jeśli pojawią się myśli o zmartwieniu-wyobraziło sobie ciężką skrzynię na kłódkę, do której może wrzucać niepojące myśli i tam je zamknąć i że może do nich wrócić tylko w wyznaczonym czasie-raz na dzień.
- Jest szansa, że o części zmartwień dziecko zapomni zanim przyjdzie czas na otwarcie skrzyni z wyobraźni.
- Zaproponuj dziecku, aby spróbowało się pokłócić ze swoimi zmartwieniami i je odrzucać –im bardziej będzie się złościło na dręczące je myśli-tym większa szansa, ze poczuje w sobie większą siłę do ich pokonania. Zaproponuj dziecku-żeby sprzeciwiało się dręczącym myślom –w stanowczy sposób np. mówiąc –„Nie wierzę Ci!”, „To nieprawda”, „Zostaw mnie, „Znikaj”, „To bzdura”, „To kłamstwo”.
- Możesz zachęcić dziecko, żeby wyobraziło sobie dręczącą myśl jako brzydkiego stworka, którego można przepędzić, tupnąć na niego, czy strzepnąć z ramienia i głowy. Możesz tez powiedzieć dziecku, że może go też ignorować-czyli nie zwracać na niego uwagi i w ten sposób sam sobie pójdzie. Zróbcie razem listę rzeczy, które można zrobić, by zignorować dręczącą myśl (brzydkiego stworka).
- Zachęć dziecko do aktywności ruchowej-żeby zrelaksować jego zestresowane ciało.
- Możesz razem z dzieckiem potrenować napinanie i rozluźnianie mięśni głębokie oddychanie (wdech nosem a wydech ustami złożonymi w małą literę „o” –powoli).
- Jak najczęściej przypominaj dziecku o jakiś przyjemnych wspomnieniach z wakacji, zachęć je aby opowiedziało, co wtedy czuło ze szczegółami, pośmiejcie się razem.
- Rozmawiaj często z dzieckiem o jego umiejętnościach, zdolnościach i mocnych stronach –niech czuje, że jesteś jako rodzic z niego dumny.
- Pamiętaj, że organizm dziecka wspiera też dobry sen i prawidłowe odżywianie.